Witajće! Rjenje, zo šće k nam dóšli.

W lěće 1895 přeprosy sej Radworski wučer Jurij Słodeńk někotrych wjesnjanow, zo by z nimi wjacehłósnje spěwał. Z tym załoži wón sobu najznaćiši serbski chór Łužicy. Hłowny zaměr tehdy bě: hajić cyrkwinski a towaršny serbski spěw. 

Tomu smy my Mejenjo přez wšitke žołmy časa a bjez dlěšeje přestawki do dźensnišeho swěrni wostali.

 

Serbske ludowe a wuměłske spěwy wučinjeja wažny dźěl našeho repertoira. Nimo toho zanjesemy rady słowjanske pěsnje a tohorunja cyrkwinsku literaturu, hdyž wobrubimy Bože mšě. A hdys a hdys zwažimy so tež na zabawne moderne zynki. Wulke wužadanja pak su nam stajnje předstajenja oratorijow Zejlerja a Kocora z dalšimi chórami, solistami a orchestrom. 

 

Na koncerty wobleku so naše žony samozrozumliwje swjedźensku serbsku drastu.

 

Čehodla poprawom rady zhromadnje spěwamy?

Wšitcy horimy so za serbske pěsnje a čerpamy mocy z našeje dobreje zhromadnosće. Rady tule swoju zahoritosć w koncertach wuprudźamy a tak serbske žiwjenje w Radworju a po wšej Łužicy wobohaćamy. A nadźijamy so, zo změja tež naše dźěći a wnučki wjeselo nad tym, štož je so 1895 w Radworju spočało.

NAŠ DIRIGENT: Pětr Cyž (wot 2008)

CO-DIRIGENTKA: Lubina Žurec-Pukačowa

BYWŠI DIRIGENĆA MEJE

1895-1899 Jurij Słodeńk (1873-1945)

1900-1908 Jan Andricki (1880-1955)

1908-1937 Michał Nawka (1885-1968)

1937           Jan Andricki (1880-1955)

1945-1949 Jurij Winar (1909-1991)

1951-1998 Achim Brankačk (1926-2013)

1998-2001 Ronald Monem

2001-2007 Judith Kubicec (*1968)

wot 2008   Pětr Cyž 

W lěće 1895 přeprosy sej Radworski wučer Jurij Słodeńk někotrych wjesnjanow, zo by z nimi wjacehłósnje spěwał. Z tym załoži wón sobu najznaćiši serbski chór Łužicy. Hłowny zaměr tehdy bě: hajić cyrkwinski a towaršny serbski spěw. 

“Zaměr towarstwa je hajenje cyrkwinskeho a towaršnostneho spěwa. Přistawk, kotrež někotre towarstwa maja, zo dyrbja so pódla serbskeho spěwa tež němski spěw hajić, smy po swojim serbskim Radworskim wašnju wuwostajili. Při tym chcemy wostać. Nochcemy swoju serbsku narodnosć w ničim z njetrěbnym němcowanjom zaprěwać.”  § 1 wustawki Meje, 18.01.1895 

Tomu smy my Mejenjo přez wšitke žołmy časa a bjez dlěšeje přestawki do dźensnišeho swěrni wostali. 

“A skónčnje so tomu njetrjebamy ani dźiwać. Serbskej wutrobje je najbliši serbski spěw, kotryž tež rozumny Němc posłucha ze zajimom. Abo spěwaja snadź Němcy na swojich koncertach serbski? Serbam słuša serbski spěw.” Reakcija na koncert Meje w Časopisu Łužica, 1895

Nadrobniše stawizny bórze slěduja…

prawa na wobrazu/Bildrechte Jakub Wowčer

Maš-li zajim z nami sobu spěwać?
Přizjew so rady pola nas!

Mejenjo zwučuja kóždy štwórtk w 19.30 hodźin w Słodeńku.